Пелистерскиот масив е дел од планината Баба, во југозападна Македонија.

Прогласен за национален парк во 1948 година поради природните реткости кои се среќаваат во него: моликовите шуми – реликт од терциерната флора, гранитните карпи и нивниот морфолошки релјеф, а посебно глацијалниот релјеф во алпскиот дел од планината.

Моликата е петтоигличестиот бор кој расте на само неколку делови од Балканскиот полуостров. На Пелистер се наоѓа и ендемската пелистерска качунка. Убавината на пределот ја збогатуваат и дивите животни: мечка, волк, дивокоза, елен, дива свиња, зајак, неколку видови орли, срна, еребици, црвеноклуната чавка и ендемичната македонска пелагониска пастрмка.

Посебна убавина на паркот му даваат планинските езера: Големото (на висина од 2218 м) и Малото езеро (2280 м).

Високо на небото се издигаат стрмните врвови Пелистер(2601 м), Ветерница (2420м), Муза (2351 м), Ржана (2334 м) и Грива (2198м). Националниот парк се карактеризира со многу природни феномени, со невообичаени структурни белези, специфична геолошка конструкција, несекојдневна планинска вегетација, поволни хидрографски услови, како и со специфични климатски услови кои придонесуваат за комплетирање на ова природно богатство. Паркот се протега на површина од 1500 ha, на надморска висина од 700 до 2601 метри.

За туристите посебно интересна е туристичко – рекреативната зона чии пространства спаѓаат во 2-та категорија на природни вредности со посебни природни карактеристики и убавини, што може да се користат за одмори и рекреација. Тука спаѓа зоната -“Голема Ливада” и зоната “Нижо Поле”. Најголем украс на паркот се двете езера т.н. Пелистерски очи: Големо езеро и Мало езеро, кои Пелистер го прават уште повеличествен и туристички попривлечен.